Daha önceki iki filminde (Açlık ve Utanç) karakter dramalarını başarılı bir şekilde filme aktaran steve mq quinn, bugüne kadar bir çok anglo sakson yönetmenin yönetmenin yaptığı gibi "kölelik" temasına, biyografik özelliği olan bir kitabı sinemaya uyarlıyor. başarılı bir siyahi bir müzisyenin kandırılıp kaçırıldıktan sonra bir köle pazarından satıldıktan sonra gelişen hikaye, amerikan iç savaşından hemen önceye rastlıyor.
kendisi özgür bir adamken, birden içine düştüğü durum, onun bütün dünyasını altüst eder. aşağılanma, fiziksel şiddet, yoksunluk ve sefalet. parlak günleri içinde bulunduğu durum dolayısıyla çoık uzak dururken onu ve kendi gibi köleleştirilmiş siyahları hayatta kalmak için herşeyi kanıksamaya, ve umutsuzluğu kabul ettirmeye zorlar.
öyle bir akıl dışı durumdur ki, bir köle gemiden indirilir indirilmez, sahibine koşarak ona sarılır, ve onu çok sevdiğini söyler. aşağılanma ve şiddet onlar için gündelik sıradan şeylere dönüşmüştür. nitekim solomon bir ağaca asıldığında, çiftliğin köleleri, kadınlar erkekler ve çocuklar asıldığını gördüğü halde bile gündelik yaşamına devam etmektedirler. steve mq quinn dönemin çürümüşlüğü anlatmak için resmettiği sadece bu sahne için bile kutlamak gerekir.
12 yıl boyunca solomon köle olarak hayatta kalmaya devam ederken, onları biraz yemek ve barınacak ev ile çalıştıran toprak ağaları ise kişisel olarak değişkenlik gösterir. ilk sahibi vijdanlı bir adamken, sonraki sahibi acımasız ve aynı zamanda da ırkçıdır. pamuk tarlasından verim alamadığı mevsimi bile siyahların lanetinden bilir. 200 pound altında her siyah kırbaçlanarak cezalandırılır. onlar bir mal, değersiz bir eşya, egosunu tatmin eden bir obje olmanın dışında başka bir şey değildir...
kölelik düzeni üzerine ciddi bir eleştirisi olsa da, çok büyük şeyler vaad etmeyen, yönetmenin kendisi de siyah olmasından kaynaklı, atalarına bir saygı duruşu anlamı taşıyan iyi bir film, 12 years a slave.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder