Ron Woodrof bir işçi. bir tesisde elektrikçi olarak çalışır. maçodur, serseridir. alkoliktir, aynı zamanda uyuşturucu da kullanılır. rodeocudur. kızgın bir boğanın üzerinde kalmak en büyük mücadelesidir, ta ki boğa onu sırtından atıp hastaneye kaldırıldığuında aids olduğunu öğrenerek hayatta kalma mücadelesi vereceği ana kadar.
30 günlük ömrü olduğu söylenen woodrof buna inanmak istemez, fakat günden güne erimekte ve ölmekte olduğunu görünce hastalığa karşı bir mücadele başlatır. bakanlığın onayladığı azt adındaki ilacı kullanmaktan başka bir yol arar ve çareyi doğal ilaçlarda bulur. yasal olmayan bu ilaçları kullanarak 30 günlük ömrü olduğu söylenen woodrof 2191 gün daha yaşar...
woodrof yalnızca kendisini kullandığı bu ilaçlarla yaşatmakla kalmaz, aynı zamanda ülkede aids hastalığına yakalanmış diğer hastalara da para karşılığında bu ilacı temin eder. üyelikle oluşturduğu bir kulüp kurar, kulüp yayıldıkça ilaç şirketlerinin ve sağlık bakanlığının tepkisini çeker. yasal olmayan bir ilaç satışına tekelci devlet engel olur...
bu film bir yandan homofobiyi öte yandan hastalığı ve diğer taraftanda sağlık sistemine karşı bir mücadele veren bir adamı alabildiğine gerçekçi bir üslupla ama duygu sömürüsüne yer vermeden, sistemin açtığı gedikten örgütlü bir hareketin var olabileceği, büyüyebileceğini hatta ve hatta kafa bile tutacağını gözler önüne seriyor. serdiği bu görüntü baştan sona samimiyetli ve olumlu. insanın ayakta ve hayatta kalma mücadelesine sermayenin ve devletin koyduğu yasalarla engel oluşuna şahit olurken, aynı zamanda çaresizliği ancak akıl ve örgütlü bir toplamla ortadan kaldırabileceğimiz mesajını göze sokmadan veriyor.
uyuşturucu kullananlar, eşcinseller, toplumun dışına itilmiş diğer insanlar. dışlanmışların hayatta kalma mücadelesinin baş rolünü ve yardımcı rollerini oynayan oyuncuların olağanüstü performansıyla sürüklediği, herkese ders olması gereken iyi bir film.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder